υποδιαφραγματικός

-ή, -ό, Ν

ανατ.

1. αυτός που βρίσκεται ή συμβαίνει κάτω από το διάφραγμα, αλλ. υποφρενικός («υποδιαφραγματικό πλέγμα»)

2. φρ. «υποδιαφραγματικό απόστημα» — απόστημα που εμφανίζεται στον υποδιαφραγματικό χώρο ως κατάληξη διαπυήσεων γειτονικών οργάνων, λ.χ. τού ήπατος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. γαλλ. sous-diaphragmatique < sous «υπό» + diaphragmatique (< διάφραγμα)].